Dusza
Kiedy była blisko Bliska dusza mojej Nie sprawiało mi to bulu Bo wiedziałem, że wkrótce Przyfrunie Ale kiedy odleciała Na wielką wyspę Nie wiedziałem Co mam ze sobą zrobić I usychałęm powoli Ma dusza Nie jest już spokojna Nie może spać Ma bez przerwy otwarte oczy I nie może cieszyc się Cały czas Buja w obłokach Czekając na ten dzień Prubując zbliżyć się do niego Chcąc przyśpieszyć czas Na szczęście Wie jak długo czekać Kwiesią jest tylko Kilka ruchów słońca i księżyca Przecież to takie naturalne Jednak ta świadomość Że to jeszcze tak długo Nie daje mi spać I myśle wciąż Jak to się ułoży
maciek@friedel.pl